Arkadaş-Sevgili Şiiri

Okuduğumda çok hoşuma gitti.Sizlerle paylaşmak istedim.

İnsan bazen arkadaşlarına sevgili gibi davranıyor. Sahipleniyor, kıskanıyor ama gırtlağına çökmeden.Tatlı tatlı flört ediyor ama sınırları aşmadan. Birlikte gülmekten ölüyor, çok ama çok eğleniyor,dağıtıyor, yerlere düşüyor, gecenin cılkını çıkartıyor ama o arkadaş ya, sevgili değil ya, hiç sorunolmuyor. Her şeyi konuşuyorlar, pek fazla sansür uygulamıyor, sürekli anlatıyorlar, fazlasıylailgili oluyor; kulaklarını kocaman kocaman açıp, dinliyor. En önemlisi de büyük bir coşkuyla sonsuzakadar yapılan işler üzerine konuşabiliyorlar, çünkü iş paylaşılabiliyor, birlikte benzer işlerüretiliyor. Müthiş bir keyifle dedikodu yapabiliyor, hatta kendi karısını, kocasını, sevgilisinibile çekiştirebiliyor. Arkadaşlık, bu açıdan insanın hayatını idame ettirebilmesi için büyükbir avantaj oluyor.Ama insan sevgilisine her zaman arkadaş gibi davranamıyor. Bir kere, eleştiriler, haliylebu kadar net dile getirilemiyor. Sevgiliyle bir arkadaşla konuşulduğu gibi herzaman rahat da konuşulamıyor. Tehlikeli sularda dolaşmaktan kaçınmak gerekiyor.Çünkü sonuçları var bunun, bedelleri var bunun, ödemek gerekiyor, burnundan fitilfitil getirebilir, dikkatli olmak gerekir, çünkü sevgililik onuru yaralanıyor.İnsan, sevgiliyken, evliyken çok daha hassaslaşıyor. En küçük şeyebile ”Bana bunu nasıl yapar?” oluyor. Oysa arkadaşının kaldırabileceği sınırlarçok daha geniş. İnsan her zaman sevgiliyi dinlemek de istemiyor, tüm gün başkainsanları dinlemiş olduğundan yorulmuş oluyor, gına gelmiş oluyor. Ya da karşındakiseni dinlemek istemiyor. Eve bir sessizlik çöküyor, ”Tetiği ilk kim çekecek?” diyegergin bir bekleyişe giriliyor. Bir de tabii sevgiliyle ya da kocayla sabahlara kadarzıplanıp eğlenilemiyor. Kalabalık içinde işin içine başkalarının ne düşüneceğigirdiğinden gerilim artıyor, ”biz”i düşünmekten ”ben” karam bole gidiyor.Sevgiliyle başka bir koza yaratılıyor, o koza içine giriliyor, hiç itirazım yok, oda güzel ama ayrı kategorilerdeki ilişkiler gibi sanki: Arkadaş olunca başka şeylerpaylaşılıyor, sevgili ya da evli olunca başka şeyler paylaşılıyor. Bana en iyisi, engüzeli bu iki kategoriyi birleştirebilmek gibi geliyor. Bunun ideal bir şey olduğunudüşünüyorum: Arkadaş-sevgili olabilmek. Hem arkadaşın hem sevgilin gibi olabileceğinbiri, hem arkadaşlığı hem sevgililiği paylaşabileceğin biriyle üretmek, gülmek, ağlamak,konuşmak, çekiştirmek çok daha heyecan verici geliyor. Kolay bir şeyden söz etmiyorumtabii. Arkadaş gibi zamanı geldiğinde geri çekilebilmek, uygun düştüğünde de sevgiligibi saldırabilmek, bu iki rolü birbirine karıştırmadan oynayabilmek her baba yiğidinharcı değil. Ama yapabilenler de yok değil. Yapabilenler mutluluğu ve güzellikleriyakalayabiliyorlar zaten.